Jest tak samo zdrowy jak ryż czerwony. Najczęściej uprawia się go w Tajlandii i Indonezji. Od brązowego różni się smakiem – jest „lekko orzechowy”. Idealnie komponuje się z dziczyzną, rybami, drobiem i owocami morza. Nie posiada słodkiego posmaku, jak odmiana czerwona, tak więc niekoniecznie sprawdziłby się w deserach. Po ugotowaniu jest dość sypki i twardy, zmienia barwę na fioletową. Dzieje się tak dlatego, że zawiera znaczną ilość antocyjanów, barwników o charakterze przeciwutleniaczy. Ma to korzystny wpływ na zdrowie. Właściwości zdrowotne ryżu czarnego: nie jest łuskany (jak biały), zatem nie jest pozbawiony wielu dobroczynnych składników, m.in. błonnika, dzięki któremu poprawia się praca przewodu pokarmowego, korzystnie wpływa na wzrok, układ krążenia, a także pamięć, wpływa korzystnie na stan skóry, włosów i paznokci. Zawiera witaminę E, karoteny oraz antocyjany, które są antyoksydantami i chronią organizm przed starzeniem i rozwojem komórek nowotworowych. Bogaty jest w aż 18 aminokwasów, co sprawia, że jest dobrym źródłem białka. W porównaniu do brązowego uważany jest za lepszy niż brązowego, ma mniejszą zawartość sodu i cukru, za to większą – witamin z grupy B, wapnia, żelaza, cynku i magnezu.

Skład

Ryż dziki.

Wartości odżywcze

Wartość odżywcza w 100 g produktu: Wartość energetyczna 1434 kJ / 338 kcal (w 100g produktu) Białko 12,9g Węglowodany 68,7g Tłuszcz 1,4g